Film: The Dark Crystal (1982)

The Dark Crystal (1982)
Y: Frank Oz, Jim Henson

Mevzu, filmin başında anıldığı üzre, başka bir gezegen, başka bir zamanda geçiyor. Burada da Yüzüklerin Efendisi gibi çeşitli ırklar mevcut: Akbaba benzeri menfur ırk skeksistler, katıksız iyiliği temsil eden beli-bükük mistikler, skeksistler tarafından soykırıma uğradıkları düşünülen hobbitvari ufak-tefek gelflingler, skeksistler tarafından yaşamlarının özsuyu çekilmek suretiyle bilinçsiz birer köle haline getirilen podlingler...
1000 yıl kadar evvel, bu gezegeni evirip çevirme kudretine sahip olan dev kristalin bir

parçasının kırılması ile karanlık bir çağ başlamış, kristal ve dolayısıyla gezegenin yönetimi skeksistlere geçmiştir. Kehanete göre, tam da o zamanlar, gezegeni aydınlatan üç güneşin bir hizaya girmesi ile, gezegen yeni bir sınavdan geçecektir: Ya kristalin kopan parçası bir gelfling tarafından yerine konarak karanlık çağ sona erecek, ya da sonsuza dek skeksistler hüküm sürecek.
Dolayısıyla hikayenin bir ölçüde Firavun-Musa efsanesinden beslendiğini düşünmek yanlış olmaz.
Ama filmin asıl anımsattığı şey bu efsaneden ziyade, Yüzüklerin Efendisi. Zira ufak - tefek bir ırka mensup olan Jen, kristali skeksistlerin elindeki şatoya götürme görevi ile, yüzük taşıyıcısı Frodo'yu akla getiriyor. Skeksistlerin onu aramak için dört bir yana yaydıkları kristal arayıcısı dev yarasalar da, nazgul'lere benzemekte. Biraz daha zorlarsak; hedefteki dev kristalin üzerinde yükseldiği ateş kuyusunu mordor'daki benzerine, Aughra'yı Gandalf'e, mabeyinci skeksist'i gollum'a da benzetiriz ki, hiç gerek yok...
Küçük Korku Dükkanı ve Stepford Wives'ın yönetmeni Frank Oz'un ilk filmi, her nasılsa unutulmuş bir küçük fantastik edebiyat şaheseri. Bir ölçüde bildik sularda yüzse de, izleyiciyi tatmin etmeyi başarıyor. Görselliği iyi, hayalgücü yerinde; gezegenin doğal atmosferi, ilginç ilginç hayvan ve bitki türleri, seyir zevki veriyor.
Bulabilenlere öneririm.
7/10