Jane Doe: Now You See It, Now You Don't (2005)(Jane Doe: Bir Varmış, Bir Yokmuş)
Y: Armand Mastroianni
O: Lea Thompson, Joe Penny, William R. Moses
Şimdi efendim, Hallmark Channel'ın "Jane Doe" diye bir TV filmleri serisi var. Bu Jane Doe, Amerika'nın CSA, yani Central Security Agency'nin Los Angeles departmanında vakt-i zamanında ajanlık yapmış olan Cathy Davis'in takma ismi. Esasen kimliği belirsiz ölü kadınlar için kullanılan bir terim bu. Aynı kimliği belirsiz ölü erkekler için kullanılan "John Doe" gibi.
Buy Cathy Davis, aynı zamanda CSA'in esas adamı Frank Darnell'in de sevgilisi iken, her nasılsa hem adamdan, hem örgütten ayrılıp Jack Davis ile dünya evine girip, üstüne de iki çocuk (biri kız biri erkek) peydahlıyor; Amerikan sit-com'larını aratmayacak mutlu bir aile yuvasına kavuşuyor. Yine de içindeki bilmece çözme merakını yenemeyip, ara ara Darnell'in yardımına koşuyor.
Koskoca CSA, başı her sıkıştığında bu itici derecede özgüvenli kadını yardıma çağırıyor; kadın da her seferinde CSA'in burnunu b.ktan kurtarıyor, egosu şişim şişim şişiyor. Her nasılsa bütün bunlar esnasında kocası ve çocukları birşeyden de şüphelenmiyorlar.
Bu bölümde, ABD bağımsızlık bildirgesi çalınıyor, Frank Darnell bizim hatunu arıyor, Jane Doe da buluyor.
Filmin başı epey vaatkar: sergilenmek üzre Los Angeles müzesine getirilen bildirge, güvenlik görevlilerinin gözleri önünde birden kayıplara karışıyor. Yani bir impossible-crime havası var; hakkını yememek lazım. Ama öykü kolayca çözülüp, basit bir soyguna dönüşünce, filmimizin ne de olsa bir TV polisiyesi olduğunu hatırlıyoruz; üstelik Jane Doe karakterine katlanmak da kolay değil.
Koskoca Amerikan Bağımsızlık Bildirgesi kaybolup da, örgütten ayrılmış ve sabahları çocuklarına kahvaltı hazırlamak, akşamüstleri de onları okuldan almak zorunda olan bir kadına muhtaç olunması, yutulması epey zor bir lokma.
Filmin tek eğlendirici yanı, Jane Doe'nun akıllara kazınmayı hakeden repliği:
"Silahlara inanmam, kendime güvenirim!.."
3/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder